"Można żyć bez prawdy, prawda jest bowiem jedną z najbardziej prestiżowych form próżności." Manuel Vilas Ordesa

-

  Nie myślałam, że wyślę do Was recenzję na konkurs ale impulsem było wczorajsze przedstawienie. Spektakl "Nasza racja" Leny Witkowskiej a w zasadzie monodram. 

  Scenariusz i reżyseria Leny Witkowskiej i Adama Ziajskiego, "Nasza racja" to opowieść o różnych prawdach, prawdach różnych ludzi. Czasem zastanawiam się czy jest jedna prawda, czy prawd jest wiele, tak dużo, jak ludzi na ziemi. Kiedyś myślałam, że prawda jest jedna, najprawdziwsza prawda i do tego moja. Teraz nie jestem już tego pewna. Po mału niczego nie jestem pewna, czy to dobrze czy źle nie wiem. Ale wiem, że ciekawa jestem ludzi i ich prawd. Temu właśnie służy sztuka, w tym teatr, poznawaniu prawd innych ludzi. Temu służy sztuka - przedstawianiu własnej prawdy.

  Myślę, że wasz festiwal robi to coraz lepiej, z sezonu na sezon. Cieszę się, że dzieje się to w moim mieście, Gdynia zasługuje na taki festiwal. 

  Jeśli chodzi o spektakl, był to smaczny, jak mandarynka popis jednego aktora/ki Pani Leny. Prawdziwy podziw dla artystki za "grę ciałem", światłem, słowem i sposoby nawiązywania kontaktu z widownią. Jak dużo można powiedzieć bez słów wie tylko mim.

  W dodatku niespodziewanie, z powodu pogody, spektakl był wystawiony w historycznym miejscu, w Muzeum Emigracji w Gdyni. Wobec tego zwiększona radość z oglądania przedstawienia przystawką w postaci podziwiania "zmierzchu" nad kanałem portowym.

   Dziękuję za taką przyjemność, za przyjemność oglądania waszych przedstawień, również za oglądanie dzień wcześniej "Kaprala w Kościółku". 
   Nawet jeśli to troszkę guilty pleasure 😉i próżna, to bez takiej formy próżności żyć nie chcę.



                                 Jolanta Kępczyńska 

fot. Krzysztof Winciorek

"Nasza Racja"
Tekst: Lena Witkowska, Anatol Stern, Aleksander Wat, Skorup, Adam Ziajski
Scenariusz i reżyseria: Lena Witkowska, Adam Ziajski
Obsada: Lena Witkowska
Scena Robocza / Poznań


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Szczegółowy program Festiwalu

-
Obraz
  𝗣𝗥𝗢𝗚𝗥𝗔𝗠 𝗙𝗘𝗦𝗧𝗜𝗪𝗔𝗟𝗨: ŚWIADEK Tekst: Robert Rient | Reżyseria i choreografia: Arkadiusz Buszko Obsada: Aleks Joński, Michał Przybyszewski Scenografia: Krzysztof Kuźnicki, Anna Wiśniewska Muzyka: Bartłomiej Hajkiewicz PODZIEMNA SCENA TEATRALNA / SZCZECIN Spektakl to opowieść o przemianie i drodze do wolności, o dramatycznej walce o własną tożsamość. Łukasz – urodzony w rodzinie Świadków Jehowy - pokonuje pełną lęków, frustracji, poczucia winy i zagubienia drogę do samego siebie i staje się Robertem. Bohater konfrontując się z osobistymi pragnieniami, z własną seksualnością, dokonuje wyborów ostatecznych i porzuca hermetyczny i opresyjny świat wspólnoty religijnej.  Jak być sobą i świadomie wyrażać siebie? Wbrew temu, co nas determinuje? Wychowanie, religia, ideologia… Wydaje się, że Wszyscy się z tym mierzymy… 4 i 5 SIERPNIA (poniedziałek, wtorek) / 21:00 BOISKO/PRZYSTAŃ SĄSIEDZKA ul. inż. Jana Śmidowicza 49 JESZCZE POLSKA NIE ZGINĘŁA / POLAND IS NOT YET LOST...
Czytaj więcej

„MyLove. Lekcja, której nie możemy oblać” (Manifest po spektaklu Rafała Matusza w wykonaniu Filipa Cembali)

-
Obraz
Spektakl „ MyLove ” nie kończy się wraz z ostatnią ciszą na scenie. Ta cisza domaga się, by ją wypełnić — pytaniami, które ranią, bo dotykają prawdy o nas. Nie o „ tamtych ”, nie o „ innych ”, ale o nas wszystkich. Historia Milo Mazurkiewicz to lustro, w którym widać nie tylko jej twarz — ale i nasze spojrzenia, często puste, uciekające, pełne milczenia. Jeśli dziś odwrócimy wzrok, jutro możemy odwrócić się od kogoś bliskiego. Nie ma w tym miejscu miejsca na komfort. Są tylko dwie drogi: zająć stanowisko lub udawać, że nie widzimy. A udawanie jest współudziałem. Pytania, jakie muszą zostać zadane — i to wprost, bez zmiękczania, to naturalna konieczność i kontynuacja „ MyLove ”.  A odpowiedzi… odpowiedzi każdy musi znaleźć sam, ale ostrzegam: żadna uczciwa odpowiedź nie będzie przyjemna.   1. Ile istnień ludzkich musi zostać złamanych lub odebranych, zanim społeczeństwo i państwo uznają, że prawo do godności nie jest luksusem, lecz fundamentem cywilizacji ? L  Jeśli czeka...
Czytaj więcej

SKRAWKI MIEJSKIE – ANATOMIA ZDARZEŃ. KIESZENIE PEŁNE WSPOMNIEŃ

-
Obraz
  W ramach tegorocznego „ Pociągu do miasta ” wystąpiło siedem zespołów teatralnych z Krakowa , Szczecina , Rzeszowa i Łodzi. Tematem poszczególnych tegorocznych „skrawków” są relacje, a więc: relacja z samym sobą, relacja z innym, relacja z bliskimi, a także – z grupą, a nawet z przedmiotami. To im właśnie poświęcone jest przedstawienie „Anatomia zdarzeń. Kieszenie pełne wspomnień”, wyreżyserowane przez Joannę Gerigk z Latającego Teatru Kantorowi z Rzeszowa. Wszystkie krzesła dla widzów na boisku Zespołu Szkół Chłodniczych i Elektronicznych w Gdyni były zajęte. Sierpień nad polskim morzem, ludzie w kurtkach zimowych i czapkach z pomponem, otuleni przemyślnie zabranymi z aut ciepłymi kocami. Prawie nie zmarzłam tylko dlatego, że wzięłam ze sobą pół szafy ubrań – ale czego się nie robi dla sztuki. Stacja Relacje w tej odsłonie festiwalu skupia się na więzi z przedmiotami, które budzą wspomnienia – takie same lub podobne u wielu osób. Przedmioty te to echo wspólnego d...
Czytaj więcej