A ja żyję bardzo!

Spektakl wyjątkowy. Stworzony na podstawie twórczości poetyckiej Człowieka Niezwykłego. Bo tak przecież określamy osoby inne od tych w pełni sprawnych. 

Poetę Piotra Gęglawego, osobę z zespołem Downa, którego wiersze były kanwą do napisania scenariusza tej sztuki.

Spektakl przenosi nas w świat wyobraźni i filozofii osoby z zespołem Downa.

Ach, jaki to przebogaty świat!

Poznajemy go, zadziwieni, poruszeni, wzruszeni, rozczuleni. 

Mięknie nam serce, wilgotnieją oczy. 

Bohater wprowadza nas w inny wymiar, świat szczególnej wrażliwości, poezji, światła. 

Wchodzimy w ten świat chętnie i z zachwytem. 

Autor prowadzi nas tam, gdzie Pingwiny uczą fruwać Anioły, Ziemniak zakochuje się w grubej Cebuli, a Wilk boi się bać.

W tych opowieściach wszystko okazuje się nam znane i bliskie. Piękne. 

Spektakl budzi w nas także myślenie o ludziach Niezwykłych i ich Opiekunach. 

O sercu, którego oczekują i które otrzymują. 

O czystym dobru i prawdzie, które nam dają (bo innego przecież nie znają). 

Bardzo piękny spektakl. 

Wspaniały reżysersko i aktorsko. 

Po obejrzeniu zostajemy z nim na długo.

 

Jolanta 

---

fot. Krzysztof Winciorek